Verrukking! Zacht strijkend licht valt te zwaar maakt sterker de hunkering naar voorjaar nog wil zij niet met toverkracht niet met levenspracht ons verbazen Kil de wind leeg de straten de wereld verlaten geen tijd voor een kind Jaren eerder geboren nieuw zonnegloren Volmaakt gestraald en vaak herhaald Dit is de nieuwe tijd geef het donker geen respijt Zo is het nu gesteld Al jaren geleden verteld Nog te lang koud als het warm kan zijn De temperaturen te laag de luchten te grijs de kou te kil waarom is de vraag (en juist niet!)