Spookliefde In dromen gevangen zie ik haar verschijnen elke nacht en even onbevangen als haar eerste verschijning in het maanlicht Soms vang ik haar op midden op de dag zodat ik minutenlang stop Soms de geur, soms de lach steeds dezelfde beelden Onze laatste woorden waar we nog lang niet uitgesproken waren, maar anderen stoorden nu zijn wij als spoken die 's nachts mogen leven Die dagelijks ons lozen in een bewustzijn van verleden waar we toen voor kozen en nu terug willen treden en ons excuseren