Onwetend Verstrooid door mijn gedachten liggen mensen die ik ken en overleefde en misschien leven sommigen maar zij zijn en van hen blijf ik Zoveel gedachten, zoveel doden of gewonden van mijn wil en de strijd in mijn hoofd die zal voor hen zijn en bij hen blijf ik zeker is voor mij dit leven en voor haar dat besef daarom beleven wij dit en denk ik van te voren wat ik nooit veranderen mag Zo'n verandering maakt te veel scheuren en scherven brengen niet altijd geluk maar is dan dat voorbestemd? Of speel ik god?