Dromenster Op dromen drijft een ster voorzien van woorden zonder eerdere betekenis glinsterend gemis Eenzaam schitterend in zwart getuigend van oorden nu allang leeg en verlaten opvallende gaten zij valt naar beneden zal door haar stem trillen vertellend van lang geleden laat zij de toekomst verstillen Die dromen spatten uiteen baren sterrenzonen dood: haar zon op stenen idealen lenen Al die punten licht maken de dag zwaar haar beslissing ongericht zelf zichzelf in gevaar De schijn van de maan lijkt dan nog mooier haar naam zover verdwenen hoopvol trainen Zonnestralen vullen haar ogen weinig tijd is verloren en daarbij lacht zij constant om naderend thuisland