Bloembed Ik leef in het bloembed van het dwaze leven ik pluk niet ik ruik, geniet de geuren bedwelmen en volvoeren vervoering in mijn streven dit is een beroering van mijn wezen de kleuren wijzen mijn grauwheid terecht laten zwart-wit verbleken en vervullen alle wijzen met afgrijzen de vormen begrenzen mijn meeste twijfels laten formaten gelaten praten zonder angst In het geheel niet te bevatten een kunstig bloeien een lang groeien een hemelstreling En de aanbeveling die daaruit spreekt heeft nooit gepreekt maar altijd gesmeekt om dieper te wortelen De stengels te staven en de pracht te laven met levend water uit deze bron gericht op de zon